ضیاءالدین هاجری، ضمن پاسداشت روز ملی شعر و ادب فارسی در گفت‌وگو با میراث آریا، به آنچه بن‌مایه‌های نگاهبانی و نگاهداری سرزمین ایران است پرداخت و گفت: آنچه مایه‌ نگاهبانی و نگاهداری سرزمین ایران شده است زور و نیروی شمشیر شاهان و توانمندی سرداران نبوده، لیک توش و توان زبان پارسی بوده است. زبان پارسی آهنگ و نوای دوستی می‌ساخته و بانگ و آوای مهر می‌نواخته و با سروده‌های دلنشین و شورانگیز خود، مردم باختر و خاور را، آگاهانه و ناآگاهانه زمزمه‌گر یک آهنگ و سخنور یک سخن و داستان سرای یک زبان می‌کرده است.  

رئیس انجمن پاسداری و پالایش زبان پارسی، با تاکید بر اینکه اگر واژه نبود نمی‌توانستیم به دریافت و درکی از جهان برسیم، افزود: با شکافتن واژه‌هاست که پی‌خواهیم برد دستور زبان را چگونه بنویسیم. برای فراگرفتن زبان نیز، تنها به دستور زبان‌هایی که پیشینیان نوشته‌اند بسنده کردن، درست نیست. بلکه باید کار آن‌ها را سرآغاز راهی بدانیم که به نگارش دستور زبان بهتر و کامل‌تری دست پیدا کنیم.

او درباره دشواری‌هایی که برای حفظ زبان پارسی کشیده شده است، گفت: بسیاری رنج برده‌اند تا توانسته‌اند زبان پارسی را نگه دارند. ما نیز می‌باید از دشواری‌ها نهراسیم و بکوشیم که از به‌کار بردن واژه‌های بیگانه دوری کنیم و به پارسی سخن بگوییم. واژه‌های پارسی فراوانی داریم که در این راه به ما یاری می‌کنند. بسیاری از کسانی که یاد نمی‌گیرند تا سخن خود را درست بنویسند و با زبان رسا و روشن پارسی سخن بگویند، به سبب دشواری این کار نیست، بیشتر از تنبلی و خو کردن به عادت‌های زبانی است. این گونه افراد واژگان اندک‌شماری را در حافظه دارند که تعداد آن‌ها به ۵۰ تا ۱۰۰ واژه می‌رسد.

هاجری، درباره ضرورت جداسازی واژه‌های بیگانه از واژه‌های خودی بیان کرد: باید واژه‌های بیگانه را از واژه‌های خودی جدا کرد و به‌درستی دانست که کدام واژه از زبان ما برخاسته است و کدامیک وابسته به فرهنگ‌های دیگر است. چنین کاری به ما کمک می‌کند که چارچوب‌های زبانی را بیاموزیم و بی آنکه واهمه و ترسی از به‌کار گیری واژگان تازه پارسی داشته باشیم، آن‌ها را به‌جای واژه‌های بیگانه استفاده کنیم. پایه چنان ترس‌هایی از ناآگاهی است.

رئیس انجمن پاسداری و پالایش زبان پارسی، با تاکید بر اینکه واژگان پارسی، پشتوانه تاریخ و فرهنگ ایرانی‌ هستند، تصریح کرد: باید به میراث گذشته نگاه کرد و دید که چه کسانی درباره واژگان زبان پارسی کار کرده‌اند و چگونه حلقه‌های زنجیری از این زبان را به‌وجود آورده‌اند تا ما امروز بتوانیم واژه‌های درست زبان پارسی را به‌کار بگیریم. جایگاه و پایگاه ما در تاریخ نیز بر پایه همین واژگان شناخته می‌شود. میراث ارزشمند و اندیشه‌های نیاکان و پیشینیان ایران نشان می‌دهد که کسانی درباره واژگان زبان پارسی کار کرده‌اند و حلقه‌های زنجیری از این زبان به‌وجود آورده‌اند تا ما امروز بتوانیم واژه‌های درست زبان پارسی را به‌کار بگیریم زیرا جایگاه و پایگاه ما در تاریخ نیز بر پایه همین واژگان شناخته می‌شود. در برگردان دانش‌های دیگری همانند فیزیک و شیمی به زبان خود نیز باید از واژگان پارسی استفاده کنیم. کاربرد واژه‌های بیگانه، ما را به جایی نمی‌رساند.

انتهای پیام/